Het bronzen beeldje van moeder en kind staat voor mij met stip op 1 wanneer ik word gevraagd naar mijn favoriet en wel hierom.
Goedbedoelde adviezen
Ik weet niet hoe het bij jullie zat maar tijdens mijn zwangerschappen werd ik doodgegooid met goedbedoelde adviezen en clichés. Zodra je een zichtbaar buikje hebt is het hek van de dam. Het omaatje op straat dat je staande houdt om je op het hart te drukken hoezeer de tijd vliegt, de ervaren moeders om je mee te nemen in hun opgedane kennis en wijsheden of de (zelfbenoemde) sportguru’s die je willen vertellen hoe je kunt zorgen dat je er een maand na je bevalling weer bijloopt als Doutzen.. om er maar eens een paar te noemen.
Moedermaffia
Is bovenstaande voor jou herkenbaar en verheug jij je op het moment dat je baby er is omdat je dacht hiermee van deze adviezen af te zijn? Think again. Zodra je baby er is staan ze nog net niet in rijen klaar om je te vertellen wat je met jouw baby wel- en vooral niet moet doen; de moeder maffia. Hoezeer ze ook worden gehaat door het gros van de moeders, volgens mij maakt iedereen zich er zelf in min- of meerdere mate wel eens schuldig aan.
Bril naar het verleden
Nu ben ik geen psycholoog, maar ik denk dat er een hele logische en best aandoenlijke reden is dat wij vrouwen dit doen. Volgens mij is het moment dat je van de meeste adviezen af bent, namelijk het moment waarop je jezelf er af en toe op zult betrappen nieuwe moeders de les te lezen. Waarom? Weemoed. En hormonen trouwens, heel veel hormonen. Ik moet de eerste kinderloze vrouw nog ontmoeten die mij overlaadt met tips. Die vertelt hoe de tijd vliegt, hoe lang ik borstvoeding moet geven of hoe hoog mijn peuter het trappetje mag beklimmen.
Volgens mij kijken vrouwen naar jou en je kind met een soort bril naar het verleden. Ze zien niet jouw kind. Ze zien de bij hen reeds vervlogen tijden, want ach wat vliegt de tijd.
Tastbaar voor altijd
Dit is de reden dat ik het vastleggen van herinneringen in een bronzen beeldje zo waardevol vind. Het vervliegen van de tijd en de momenten die nooit meer terugkomen. Het bronzen moeder en kind beeldje is echt tijdloos. Wanneer ik naar mijn eigen beeldjes kijk is dit mijn roze bril naar het verleden.
Voor mij natuurlijk makkelijk praten. Met ons mooie bedrijf kan ik niet alleen moeder en kind maar werkelijke iedere fase van mijn kinderen vereeuwigen. Geloof me, dat doe ik.
Ik kan me zo goed voorstellen dat ik dit straks doorgeef aan mijn meiden en dat zij op hun beurt misschien gelijkenissen zoeken met hun eigen kinderen. Evengoed kan ik me trouwens voorstellen dat ze mij dan dat irritante omaatje vinden, maar dat terzijde.
